VLIR

Egbert Lox: “Wij gaan heel doelgericht op zoek naar doctorandi en werven er gemiddeld zo’n 10  per jaar aan. De reden dat we zo geïnteresseerd zijn in doctorandi, is eenvoudigweg de hoge competentie van doctoraathouders. We werken daarbij ook intens samen met universiteiten in België en Duitsland.”

Doctoraathouders hebben een streepje voor

“Doctorandi zijn voor ons vrijwel onmiddellijk inzetbaar. Onze waardering, als bedrijf, voor het doctoraatsdiploma en het reeds geleverde werk van doctorandi is groot. Doctoraathouders beginnen bij ons dan ook met een streepje voor. Ze starten op een vrij hoog niveau, op de researchafdeling: analyse, toxicologie, modelleren, … en het is de bedoeling dat ze relatief snel doorgroeien naar managementposities.”

“In mijn ervaring biedt een doctoraatsdiploma wel degelijk een goede voorbereiding op een carrière in het bedrijfsleven. Toch bij ons, in elk geval, waar het werk en de projecten sterk in het verlengde liggen van het onderzoekswerk dat onze doctorandi aan de universiteit verrichten. Door de goede samenwerking met de universiteiten zijn we vaak al vertrouwd met ‘onze’ doctorandi, en zijn zij vaak al met ‘onze’ materie bezig.”

De Doctoral Schools leveren goed werk

“Er zijn volgens mij verschillende aspecten die een doctoraatsdiploma een meerwaarde verlenen. Er is natuurlijk het zelfstandig werken en het projectmanagement, waardoor doctorandi erg waardevolle praktijkervaring hebben. Maar er is ook het goeie werk van de Doctoral Schools, die aan doctoraatstudenten tijdens hun studie nog bijkomende opleiding geven. Dat is een extra belasting, natuurlijk, maar het resulteert wel in een duidelijke meerwaarde.”

Maturiteit is een van de belangrijkste troeven

“Maturiteit is een van de belangrijkste troeven van doctorandi. Maar ook technische competentie, een zekere ontplooiingsdrang, levenservaring, creativiteit en een vrijheid van denken zijn kwaliteiten die we erg vaak terugvinden bij houders van een doctoraat of een post-doc.”

“Mensen die nu aan een doctoraat beginnen of bezig zijn, zou ik aanraden om zich niet te verliezen in dat doctoraat. Uiteraard moet een doctoraat voldoende academische diepgang hebben, maar probeer er niet langer dan 4 of maximum 5 jaar over te doen. Begraaf je niet in het labo, maar doe er nog iets bij. De avondseminaries van de Koninklijke Vlaamse Ingenieursvereniging (KVIV), bijvoorbeeld, bieden daartoe uitstekende gelegenheden.  Probeer zeker ook naar het buitenland te gaan of op z’n minst betrokken te worden bij een internationale samenwerking. En, last but not least: stay connected. Werk ook al tijdens je doctoraat aan een degelijk en uitgebreid netwerk.”